Psychoterapia indywidualna – Psychoterapia indywidualna to regularne spotkania (sesje psychoterapeutyczne), które odbywają się zazwyczaj 1 – 2 razy w tygodniu i trwają 50 min. Psychoterapię indywidualną rozpoczyna konsultacja wstępna (diagnostyczna) odbywana z psychologiem/psychoterapeutą, która ma na celu zdiagnozowanie przyczyn doświadczanych trudności i dobranie najbardziej odpowiedniej formy dalszej pracy. Długość trwania procesu terapii jest uzależniony od specyfiki zgłaszanego problemu i celu, który ma być osiągnięty.
Psychoterapia jest przede wszystkim metodą leczenia zaburzeń psychicznych, ale może być również doskonałą formą pomocy w rozwiązywaniu różnego rodzaju problemów emocjonalnych, trudności życiowych czy relacyjnych, może stanowić niezbędne wsparcie dla osób znajdujących się w sytuacji kryzysu, a także pomóc zrozumieć siebie i wzbogacić wiedzę na własny temat.
Psychoterapia psychodynamiczna polega na zajmowaniu się uczuciami po to, by zrozumieć nieuświadomione przyczyny naszego cierpienia.Kiedy je zrozumiemy, będziemy mieli większy wpływ na swoje życie. A dopóki pozostają nieznane, powodują różne objawy. Z nieświadomością jest trochę jak z prądami morskimi: na pierwszy rzut oka jej nie widać, ale ma na nas ogromny wpływ.
Rola terapeuty polega na tym, żeby pomóc pacjentowi w lepszym zrozumieniu siebie poprzez pytania, stawianie hipotez, dzielenie się obserwacjami. Od pacjenta oczekuje się szczerego dzielenia się swoimi uczuciami i myślami, aby terapeuta mógł go poznać, zrozumieć i dzięki temu pomóc mu w rozumieniu własnego życia.
Psychoterapia poznawczo – behawioralna – W tym podejściu zakłada się, że to, jak się czujemy, zależy bezpośrednio od tego, w jaki sposób myślimy o sobie i o świecie. Utrwalony sposób myślenia (np. o sobie jako złym, o świecie jako niebezpiecznym) powoduje objawy, np. depresyjne albo lękowe. Różne wydarzenia uruchamiają w nas pewne przekonania, które z kolei wywołują reakcję emocjonalną i objawy.
Terapeuci poznawczo-behawioralni uważają, że reakcję emocjonalną wywołuje nie sytuacja, ale nasz sposób myślenia o niej. A sposób myślenia można obserwować i następnie zmieniać, aby poprawić samopoczucie. Kluczowe przekonania powstają w wyniku doświadczeń z dzieciństwa, często pod wpływem zachowania rodziców i innych bliskich osób. Są wzmacniane przez późniejsze wydarzenia, które tłumaczymy sobie zgodnie z tym, co przekazali nam bliscy. W dorosłym życiu często zdarza się coś, co uruchamia te przekonania i negatywne myślenie o sobie — i wtedy zaczynamy mieć kłopoty.
Terapeuta poznawczo-behawioralny pomaga pacjentowi rozpoznać negatywne myśli i przekonania, zweryfikować je (czy są zgodne z rzeczywistością) i sprawdzić, czy można zbudować takie przekonania, które będą mu bardziej służyły. W zmianie sposobu myślenia pomaga też tworzenie nowych doświadczeń. Pacjent wspólnie z terapeutą planuje, w jaki sposób zweryfikuje trafność swoich przekonań (np. że gdy wsiądzie do windy, stanie mu się coś złego). Potem wchodzi do windy i konfrontuje się z uczuciami, które temu towarzyszą.
Źródło: www. notatkiterapeutyczne.pl
Jeżeli potrzebujesz konsultacji psychiatrycznej, zapraszamy do kontaktu:
tel. 511 833 628